Een vertaling verscheen in Inzicht feb 2010:
GEEN MEDAILLE
Spiritualiteit is
Geen medaille
Die je opgespeld krijgt.
Het is een roofdier
Die je hongerig nazit
Tot je je omkeert en
Je aanbiedt als prooi.
Rauw en levend
Schrokt hij je binnen;
Slikt hij je in
Stukjes door.
Zijn duistere maag
Filtreert je wezen
En schift dat dieper
In zijn onderbuik.
Als hij klaar is
Laat hij je achter als een
Piepklein hoopje
Goud.
In 1999, kort voor zijn dood, vroeg mijn toenmalige leraar Jeru Kabbal me om een boek te schrijven over zijn werk The Clarity Process. De eerste (uitverkochte) druk verscheen in het Engels in 2002. Daarna is het vertaald in het Nederlands en kortelings verscheen de tweede druk. Voor wie geïnteresseerd is in deze benadering tot 'ontwaken':
Kosten: € 19,- plus verzendkosten.
Het boekje is ook via deze site te bestellen door me een email te sturen.
“Ik heb er veel uitgehaald. Ik begin nu echt te begrijpen/te zien waar het over gaat. Helaas blijft het wel iets wat ik bewust moet doen. Vanzelf gaat het niet. Het vergeten gaat wel vanzelf.” - Frank
“Ik heb genoten van iedereen, van de sfeer, van de goede verzorging en van jouw rustige uitleg en oefeningen. En niet te vergeten alle prachtige teksten. Het inzicht is verdiept dat ik de leegte ben waarin heel de wereld zich ontvouwt. En dat ik niet mijn lichaam ben, daar hebben de oefeningen echt aan bijgedragen.
Het ronddraaien 'als een derwisj' vond ik ook een fantastische ervaring. Het verdiepte in mij dat mijn kern rust is, als ik bij mijn Zelf ben is alles rustig en vredig. En dan kan de chaotische wereld om mij heen draaien zonder dat ik in mijn kern geraakt wordt. Mooi vind ik ook te ervaren dat voor jouw uitwisseling een vorm van expressie is. Dat neem ik ook mee. Al met al toch een mooie oogst.” - Els
“en ja, wat me bij is gebleven van ons workshopweekend is vooral het waarnemen van alles wat langskomt en ons idd Gegeven is...dat ik de ruimte, de onbegrensde leegte ben waarin alles verschijnt, het lichaam de spiegel van de wereld, instrument voor waarnemen, dankbaarheid ook daarvoor! En onderliggend daaraan 'n soort van vreugde om daarin te kunnen ontspannen...” - Henk
“Het was vooral fijn om te zien hoe jij met de opmerkingen en vragen omging. En hoe wij zochten naar de clou. Gewoon fijn om er te zijn. Het dansen en wirlen was heerlijk. De oefening om buiten te lopen en de wereld langs je heen te zien gaan begon ik met een gevoel van "Oké, ik ga wel een stukje wandelen". Maar al doende ging het gevoel me dagen: Ik voelde hoe ik er gewoon was en hoe de rest zich om me heen afspeelde. Een herkenning van een gevoel/aanwezig zijn dat ik ooit een week of 6 had en al een tijdlang terug zocht. Ik heb het gevoel meegenomen en nu vervaagt het langzaamaan weer in de logica van alledag. Het vereist wel bewust-zijn om er bij te blijven, merk ik. Ik blijf er aandacht aan geven. Al met al een bijzonder resultaat van een eenvoudig weekend.” - Ria
Home | Voor Wie | Mijn Achtergrond | Agenda | Workshops en Cursussen | Contact | Links | Sitemap
Op een gure herfstdag fiets ik door de verlaten polder en mijn oog valt op een leeg verdraaid bierblikje in de nog groene berm. Even verderop zie ik een anderhalf liter pak van een goedkoop merk vruchtensap liggen, eveneens verwrongen. “Pubers” denk ik terwijl ik langs fiets, en “Wie gaat dat opruimen? Niet aannemelijk dat de gemeente tot in deze uithoeken zal schoonmaken. Ook niet aannemelijk dat een voorbijganger het mee zal nemen. Jammer van die mooie groene berm.” Tot mijn eigen verbazing (ik ben geen milieu activist) keert mijn fiets zich en rij ik even later met de verpakkingen onder mijn snelbinders door.
Waar kwam deze impuls vandaan? Uit een aangeleerd gebod: Gij zult uw land niet bevuilen? En daarbij ook de rommel van uw naasten opruimen? Uit de drang een nobele bijdrage te leveren aan de vervuiling van de planeet? Of uit de spontane realisatie dat ik het ben die hier fiets, dat de gedachte in mij opkomt en dat deze handen het klusje moeiteloos geklaard hebben voor ik er zelf goed erg in heb?
Hele religieuze tradities en filosofische systemen hebben zich door de eeuwen heen gevormd rond ethisch handelen. Andere spirituele stromingen houden zich verre van enige morele aanwijzing. Hoe zit dat in deze wereld van polariteiten? Is het mogelijk het goede te behouden en permanent af te rekenen met het slechte? En wie oordeelt wat wat is?
“...Hoe meer men het goede buiten zichzelf zoekt als iets dat verworven moet worden, hoe meer men geconfronteerd wordt met de noodzaak de aard van het goede te bediscussiëren, bestuderen, te begrijpen en analyseren. En hoe meer men daarmee verzeilt raakt in abstracties en in de verwarring van tegengestelde meningen. Hoe meer 'het goede' objectief geanalyseerd en benaderd word als iets dat verkregen moet worden door speciale ingewikkelde technieken, hoe minder waarachtig het wordt. En hoe verder het van huis raakt als een abstractie, als onbereikbare toekomstmuziek.
Het gevolg is dat men zich nog meer gaat richten op de technieken zelf. 'Het goede' wordt steeds moeilijker en onbereikbaarder, de middelen nog ingewikkelder en complexer, en uiteindelijk blijkt het zo een uitputtende zaak dat men het maar vergeet. De noblesse van een praktiserend aanhanger van de leer van 'het goede' wordt in realiteit een devotie voor het systematisch beoefenen van zinloze middelen die nergens toe leiden. In feite is dit niets anders dan georganiseerde wanhoop: het door de moralist gepredikte en vereiste 'goede' wordt uiteindelijk het kwade, te meer omdat het hopeloze najagen ervan afleidt van de ware goedheid die men al bezit, die men nu negeert of zelfs veracht.”
De uitweg is de in-weg, helemaal tot hier waar geen 'ik' bestaat, geen handelen en ook geen 'goed'. De berm is het universum. Groen gras en verdraaid blik, in essentie niet verschillend van elkaar. En het gevoel van disbalans. Waar vandaan? Weet niet. Zacht maar duidelijk is de impuls tot actie. Zijn er andere handen dan de deze?
Als goedheid liefde betekent, liefde voor al wat is, pretentieloze liefde voor landschap, dier en mens, dan leg ik de wereldse dilemma's hier te ruste: “... want liefde ziet door mijn ogen de wereld en mijn voeten dragen haar rond.”
Karin M Visser, November 2013
*Citaat 1: The Way of Chuang Tzu, Thomas Merton